Klasyczna plastyka ud wymaga wykonania nacięcia tuż poniżej pachwiny udowej, które następnie prowadzone jest po wewnętrznej stronie uda. Po rozcięciu skóry chirurg plastyczny usuwa nadmiar zbędnej tkanki tłuszczowej i skóry, modelując tę część ciała. Skóra następnie jest naciągana i zszywana cienkimi nićmi chirurgicznymi.
Problem masywnych nóg, zwłaszcza ich górnej części, dotyczyć może osób zarówno młodszych, jak i starszych. Jest typowy dla ludzi zmagających się z nadwagą pośladkowo-udową i dotyczy częściej kobiet niż mężczyzn. Sylwetka tych osób w górnej części jest zazwyczaj szczupła, a zbędne kilogramy gromadzą się od pasa w dół, w pośladkach, udach, a także łydkach. Ten typ otyłości jest mniej szkodliwy dla organizmu niż otyłość brzuszna, która jest widoczna nie tylko na zewnętrz, ale także wiąże się z otłuszczeniem narządów wewnętrznych. Mimo, że otyłości pośladowo-udowej łatwiej się pozbyć niż brzusznej, to jednak uda mogą stawiać opór nawet regularnym ćwiczeniom i zdrowej diecie. Problem masywnej górnej części nóg jest trudniej rozwiązywalny z wiekiem. Wraz z utratą kolagenu skóra jest mniej elastyczna, ma trudności z obkurczaniem się i w przypadku utraty masy ciała, staje się często obwisająca i jest jej zbyt dużo. W udach gromadzi się nadmiar tłuszczu, a na skórze może pojawić się też cellulit. Osoby z tego typu dolegliwościami wydają się być starsze, cięższe i powolniejsze niż są w rzeczywistości. Zwiotczała i nieestetyczna skóra, bardziej nawet niż masywność ud, wpływa na obniżenie samooceny.
Jeśli niedoskonałości nie zmniejszają się po właściwie dobranych, regularnych ćwiczeniach, wtedy warto rozważyć skorzystanie z możliwości współczesnej chirurgii plastycznej, która oferuje wielorakie metody kształtowania i podnoszenia skóry ud.
Lifting ud jest przykładem zabiegu, który niweluje nadmiar luźnej i niepotrzebnej skóry, występującej często po znacznej utracie wagi. Standardowe podniesienie skóry wymaga wykonania około 20-30 cm nacięcia rozpoczynającego się tuż poniżej pachwiny udowej, które prowadzi się w dół wzdłuż uda, po wewnętrznej jego stronie. Pacjenci z mniejszą ilością zwiotczałej skóry w górnej części nogi mogą poddać się mniej rozległej operacji wycięcia skóry, czyli miniliftingowi. Po zabiegu zostają jedynie minimalne blizny w okolicy pachwiny. Czas rekonwalescencji jest krótszy. Uda zostają odpowiednio podniesione i zyskują zachwycający kształt.
Alternatywą do liftingu jest liposukcja ud, której zadaniem jest zmniejszenie objętości tej okolicy ciała poprzez usunięcie nadmiaru tkanki tłuszczowej oraz precyzyjne wymodelowanie, czyli nadanie upragnionego kształtu. W przeciwieństwie do ćwiczeń, które tylko zmniejszają rozmiary tkanki tłuszczowej, liposukcja zwana odsysaniem tłuszczu, zmniejsza liczbę tych komórek.
Podczas zabiegu liposukcji, chirurg plastyczny wykonuje małe nacięcia na skórze Pacjenta, poprzez które specjalnym urządzeniem rozbija, a następnie odsysa nadmiar tkanki tłuszczowej. Jednocześnie dbając o równomierne rozmieszczenie pozostałej tkanki, lekarz kształtuje miejsce poddane zabiegowi. Więcej informacji o odsysaniu tłuszczu można przeczytać na stronie Liposukcja (i tu link)
Pacjenci borykający się z podwójnym problemem, czyli nadmiarem tkanki tłuszczowej oraz nadmiarem skóry, mogą przejść dwie procedury leczenia podczas jednego zabiegu poddając się pełnej plastyce ud.
Efekt końcowy połączenia liftingu i liposukcji będzie bardziej imponujący. Uda będą bardziej kształtne i atrakcyjne, a skóra gładka i sprężysta.
Przygotowanie do zabiegu:
Pacjenci planujący lub oczekujący na zabieg proszeni są o zapoznanie się z „Przewodnikiem dla Pacjenta – przygotowanie do zabiegu”, który dostępny jest w sekcji INFORMACJE.
Zalecenia po plastyce ud:
- pobyt w klinice: jeśli operacja przebiegała w znieczuleniu ogólnym, to Pacjent pozostaje 1 dzień w klinice;
- opatrunki i odzież specjalna: przez 4 tygodnie Pacjent powinien nosić specjalne ubranie uciskowe, które będzie modelowało korygowaną okolicę ciała;
- ograniczenia ruchowe: przez 2 tygodnie po operacji należy zredukować aktywność o większym nasileniu, w tym także ćwiczenia mięśni ud, po 2 miesiącach od operacji można, po konsultacji z lekarzem, powrócić do ćwiczeń, sportu, ale tylko wtedy, gdy te czynności nie powodują dolegliwości bólowych w operowanej okolicy;
- leki: po zabiegu można przyjmować leki tylko uzgodnione ze specjalistą, silne leki przeciwbólowe należy przyjmować z rozwagą, a podczas ich stosowania zabrania się prowadzenia samochodu, nie wolno także stosować aspiryny oraz innych leków powodujących zaburzenia krzepliwości krwi;
- inne: po zdjęciu szwów zalecane są masaże limfatyczne i stosowanie specjalnej maści na blizny, przez co najmniej 3 miesiące obowiązuje zakaz korzystania z sauny, przez 3 miesiące nie można także opalać okolic operowanych, zaleca się stosowanie kremu z wysokim filtrem UV;
- wizyty kontrolne: o zabiegu Pacjent zobowiązany jest do przyjścia na ustalone z lekarzem wizyty kontrolne.
O szczegółowych zaleceniach pozabiegowych Pacjent będzie poinformowany w klinice.
